Benimle Çıkar mısın ????

Ne kadar nostaljik bir soru gibi değil mi : Benimle Çıkar mısın ??  Benim kuşağımdaki bir sürü kişi için bu gerek sorulması gerek cevaplanması pek kolay bir soru değildi.  İşin doğrusu çoğunlukla soruyu erkek sorar cevabı da kız verirdi.

Gerçekten benim ortaokul ve lise dönemlerimde bir kızdan hoşlandığınız zaman uygun bir anı yakaladığınızda ona ''çıkma teklif etmek'' sanki dünyayı kurtaran komutan havasına sokardı sizi. Kızlar da bir erkeği beğendikleri zaman çocuk anlamıyorsa ya onun en yakın kız ya da en yakın erkek arkadaşına durumu anlatır ve çocuğa söylemesi için haber uçurlardı. İletişim şimdiki gibi hiçbir şekilde değildi ki... Biz evde tek telefon hattı olan, evde ve okulda bilgisayardan bihaber olduğumuz ve arkadaşlarını ancak okulda veya okul sonrası eve dönerken görebilen bir çağdan geliyoruz. Ve bu dönem milattan önceki değil ama 20-25 yıl öncenin İstanbul hayatı...Şimdi ile karşılaştırılınca ne kadar garip geliyor değil mi ? Sanki farklı bir çağda yaşamışız. Halbuki şimdiki nesillerden çok daha mutlu ve huzurlu olduğumuzdan eminim.

Ben St-Benoit'da okudum. 7 sene kız ve erkek bölümleri ayrı ancak son sene beraber olan bir dönemdi. Kızlar ile ancak sabah okul öncesi, ara tenefüslerde duvar-demir üstlerinden veya okul sonrası eve dönüş yolculuklarında serviste veya otobüste / vapurda görüşebiliyorduk. En azından Lise 1'e kadar falan böyleydi. Aynı okuldan olmayan kız arkadaşlarımızla ise ya mahallede ya onların okul çıkışlarında ya da haftasonları çaylarda... Elmadağ Regine, Zincirlikuyu Airport, Esentepe Discorium, Levent Stüdyo 54 haftasonları gittiğimiz mekanlardı. Kızlar zar zor izin alırlardı ya da kaçak gelirlerdi ama yine de giderdik. Çıkma tekliflerinin en çok yapılabildiği yerler ve zamanlardı.
Bir diğer iletişim modelimiz ise telefondu.Şimdi  hepimizin evinde bir kenarda durup belki haftada 3-5 kere çalan sabit ev telefonlarımız o dönemlerde bizim tek cankurtaranımızdı. Anne-babadan kaçak, fısır fısır saatlerce konuşur ve iletişim sağlardık. Telefonda pek çıkma teklif edilmezdi ama edildikten sonra da konuşmadan duramazdık. Üstelik evde paralel telefon varsa bu çok büyük bir tehlike olabilirdi. Ben saatler süren telefonların paralel hatlardan müdahale aldığını çok net hatırlıyorum.

Yani konumuzun ana temasına dönecek olursak bizim ortaokul-lise dönemlerinin çıkma teklifleri daha direkt daha yüz yüze yapılırdı. Açık ,samimi ve şeffaftı.
Şimdi ile kıyaslama yapmaya kalkmak da aslında elma ve armutu kıyaslamak olur ama iletişim adına yapmakta fayda var.
Bir kere günümüzde çok net olarak kızlar da bu teklifi yapıyor ve erkeklerden cevap bekliyorlar. Ayrıca cep telefonları, SMS, MSN, Facebook birbirlerine çıkma teklif ettikleri  ve hatta ayrılmaların bile yaşandığı mecralar haline dönmüş durumda. Hergün birbirlerini yüzyüze gördükleri halde , robotik, sunni ve bir nevi FMCG mantığı ile ilişkiler kurulup bozuluyor. Bunun tercih edilir olması bana göre anlaşılır gibi değil ama bugünün jenerasyonunun önemli gerçeği!!!Hani neredeyse birbirlerinin yüzünü bile görmeden sanal ortamda ilişki sürdürür hale gelen bir nesil olacak yakında. Bence bu ilişkide ne heyecan ne merak bırakır ve bu tip ilişkiler kolaycı, sanal ve az samimi olur.

İletişim araçları çoğaldı ve birbirimizle çok daha çabuk ve hızlı iletişebiliyoruz ama ruhumuzda galiba bu hızla kayboluyor...